Rüzgarlı bahçelerin üzerinde puslar
Sancılanır göğün yüzü
Sis çıngırakları oynaşır kuytuda
Ardında gökkuşağının yalnızlığı
Sarmaşıklardan fısıltılar uçuşur arş-ı alaya
Bağ bozumuna rastlar ayrılıklar
Ve solar sahibi olmayan umutlar




Dudaklardan yükselen cümleler
Suskundur dillerde.
Umutsuzluğun elinden savrulan soneler
Kaybolur makamın eteklerinde
Aranır en kuytuda dünden kalan sevdalar.
Bilinmeyen nağmenin sesinde ağlaşır boşluklar



Ey kadim rüzgarların sırça dostu aşk!
Hangi tenhalara teslim ettin ruhunu?
Umut sağanakların uğramaz mı talan olan düş tarlalarına?
Bin hünerle inse bereketin elleri gök kubbeden
Dokunsa kurak iklimlerin yazgısına.
Yeşilin tonlarında köpürse yeni fidanlar
Şahlansa bolluğun coşku dolu türküsü
Yarım ağızla söylenen nağmeler yok olsa dillerden
Aşkı kuşansa her mertebede ki can ile canan...
Varsa hiçliğin yoluna...




Bak son gölgede kayboldu zamanın koynunda
Sükut et! Ey karanlığın gözyaşı
Sırdaş yalnızlığım tutunsun kalabalığa
Şaşa-a dolu gülüşler ihtişamla aksın sabaha
Yeniden büyüsün aklımda feri sönmüş umutlar
Düşler ülkesinin kapılarından atlasın kahraman hayaller
Başka dünyalara sığınan hülyalar,
Evrende yankılanan şenlikle geri gelsin...


Şimdi batmayan güneşin altında
Şevk-i eda ile kutla ışığın doğuşunu
Sükut et. Ey yalnızlık!
Dolanma boşluğumda
Günün ilk pırıltısı sarılırken saçlarıma
Kopup gelen lâl kederler bu bedenden değil!

Akıt zehrini zamanın altın yaldızlı kapısında
Dokunduğunun kanatları altın gürzlü şah değil!
Yok olsun karanlığın cevri-me uzanan elleri
Ben fersah fersah attığım adımların her birinin sahibiyim
Tevekküle dalıyorum kapında...
Cezmin şerbetini içmek görmezken önümü
Ben olan yanım için farz değil!




Ey zerre!
Soluklan biraz.
Tükenir belki ümitlerin sırra kadem basmış sedası
Tutun eksenime uzasın gölgem
Açılacak her kapının şevke uzanan koluyum


-Dünya yoksam da dönüyor
Varlığım da dönmez ise
Kendimde bilirim kabahati...




Tüm varlığım aşk- ile dolduğunda gül-ü şendir bu beden
Yokluğun varlığına asılırım coşkuyla
Bir mucize yerleşir küçücük sipere.
Gün ışığına akar umut dolu yakarışlar
Hayat dokunur sol omzuma
Pembe bir buluta yaslarım başımı
Gümüş bir rüyanın eteğinde...





Maide Yılmaz Özgüç