Var mı başka Türkiye düşünmek lazım biraz
İnsan gibi yaşamak kime, niçin, neden az

Kahpeler oynaşırken yurdumun dört yanında
Biz dururken ben denmez, ikiyüzlü dünyada

Menzile geçit olmaz hainlik çemberinden
Girip de çıkan var mı kıyamet tünelinden

Gök ile yer arası çıldırır çığlık atar
Ölüm tutar elleri soğuk bir diyar kadar

Namlular ısındıkça can üşür canan üşür
Satılmış ruhlar ziyan kan içer kan bölüşür…

Fırtınalar kopartır anaların feryadı
Ağıtlar ki, karartır dağı ışıtan ayı…

Kundaklanan adımlar öfkeleri ağlatır
Gerildikçe yeryüzü sabırları çatlatır

Buna sınav denemez, hangi dersi alırım
İnsanlığım utanır, çivilenir kalırım

Kanayan sancılardan nefret bile ar eder
Sanmasın hain itler bu düzen böyle gider

Yürekler ağlıyorken çiçekler bahar kokmaz
Güneş kime doğuyor silahlar neden susmaz

Adamlık hafif lokma kardeşin kavgasından
Uyandır bizi ya rab gafletin uykusundan.

Bilal KARAMAN