Gözkapaklarıma çöküyor hüzün
Ağlatmaya yeminli sanki hatıralarım
Yüreğimin tam ortasına oturmuş sancılı bir sevda
Ne yöne dönersem o yönden vuruyor acıyı
Ne kadar çırpınırsam daha derine atıyor kendini,kurtulamıyorum...

Ve gözlerimden silemiyorum sulietini
Yüzüne düşen saçlarını
Kirpiklerinin yanaklarına uzanan gölgesini
Dünyanın bütün şarkılarına diz çöktüren sesini
Değdiği yere kor düşüren buğulu bakışlarını
Ayaklarının bastığı her yolun titrediğini...

Gözlerimin yağmurlarıyla insin istedim suretin
Oysa hep kirpiklerime tutunuyordu,gözpınarlarım kurudu da
Silinmedin gözlerimden

Ne inatçıymış hatıraların aynı senin gibi...

Yakışmıyordu benim yaslı yüreğime senin bahar yüreğin
Benim matem sulietime
Senin can alıcı gülüşlerin...

Şimdi bastıramıyorum yüreğimin sesini
Yeryüzüne düşen yağmurlar eğiliyor gözyaşlarımın önünde
Utanıyorum artık insanların yüzlerinden
Her gördüğüme adınla seslenmekten deli sanıyorlar beni

Oysa ben deli değilim
Yalnızca seni sevdim
Aslına bakarsan ben vazgeçmek istedim de yakama yapıştı hüzünler
Yüreğim kabullenmedi senden başkasını


Ve sol yanımda hala bu kadar net olan izleri
Silemedi senden bir başkası...



...Berivan...