I.
Geceler çarmıha germiş uykularımı
Hasret kaldı birbirine göz kapaklarım
Dikenler seriyor altıma döşek
Ateşler örtüyor üstüme yorgan
Başımı koyduğum yastığım uçurum
Duvarlarda canlanıyor kâbuslarım
Uykularımı kovalıyor devleşen gölgeler perdelerde
Sallanıyor odamın tavanından bir urgan
Ucunda can çekişiyor ruhum
Bir çare bulamıyorum bu derde
Uykusuzum

II.
Gündüzler kurşuna diziyor umutlarımı
Her şafak vakti düşüyor bir kalem
Ellerimi kaldıracak takatim yok
Ağaran saçlarım çekiyor teslim bayrağını yıllara
Kahkahayla gülüyor mevsimler halime
Keder giyiyor üstüne sevincim
Gözüm toprağa düşmüş
Gönlüm takılmış bulutlara
Yarım kalan bir şarkı gibi her şeyim yarım
Her şeye rağmen ben yine varım
Umutsuzum

III.
Can verir gecelerim darağacında
Kurşuna dizilir gündüzlerim
Hapsolmuş mevsimlerim kışlara
Feryadım patlatırken kulaklarımı
Bir duyan olmaz imdadımı
Yalnız başına yürürüm hayat yolunu
Gölgem bile yoktur bana refakat edecek
İçtiğim sudan bile yanar dudağım
İşte hulasası budur ki şiirin
Bir hazin şarkıdır yaşadığım
Uyumsuzum


08.11.2013 / 08:50 / Çorum