Bir hayali çağırır fincan üstünde köpük.
Itırında albeni çeker kendine bizi.
Kadim zaman dostları çekip gideli tek tük.
Kahve rengi saatler birazcık hüzün izi.


Cezvenin rüyasını tabir eder su hazla.
Telveye yara olur faldan bahseden diller.
Dudaklar düğümlenir o minvalde niyazla.
Aynı renge bürünür suretler ve şekiller.


Sade söz yalın kılıç zarafet ehli ince.
Fağfuri bir bestenin tınısı içte sızı.
Ateşle su ortaktır cezvedeki sevince.
Kadim zamandan beri kahve Yemen’in kızı.


Fetheder gönülleri Belkıs’ın som edası.
Hatır yazılır suya tam kırk sene silinmez.
Fiske vursan fincana kahve tüter sedası.
Bu itibarın aslı neden niçin bilinmez.


Saatleri kurarlar renk ahenk harmanına.
Tat koku bütünleşir ateş üstünde nazla.
Kahve rengi yetişir ünsiyet zamanına.
Yeni öykü yazılır cezvedeki niyazla.
Ankara, 07.11.2013 İ.K