Ayrılığın sızısı düştü mü bir kere yüreğimize
Ya onu sevmek zorundayız, yada o sızıyı çekmek zorundayız
Nereye gidersek gidelim o sızıdan hiç bir yere kaçamayız
Adeta bir gölge gibi takip eder bizi ayrılığın sızısı.

Ben sana yakınlaştıkça,sen benden kaçtın
Ben seni seviyorum dedikçe,sen sevgimizi sattın
Bu kadar çabalarımıza rağmen,kaybeden hep biz olduk
Peki ayrıldıktan sonra ikimizinde eline ne geçti ki
Koca bir yalnızlıktan başka,sonunda her zaman ki gibi
Kaybeden taraf sadece biz olduk.

Yaşanılan hiç bir sevgi,bu kadar kolayca bitmemeli
Her ayrılığın sonunda,olan sadece yaşanan sevgilere oluyor
Sanki ne geçiyor ki elimize ayrıldıktan sonra
Dünya hep aynı dünya, gökyüzü hep aynı gökyüzü
Hayatımızda değişen hiç bir şey olmuyor
Yaşadığımız acıların, tadı da hep aynı,sevgilerin tadı da hep aynı
Olan sadece kaybedilen sevgilere oluyor.

Aslında beni üzen,sadece yaşadığımız ayrılıklar değil
Beni bu kadar çok üzen tek nokta
Aslında bu kadar kolayca,tüketilen sevgiler oluyor
Yaşanılan hiç bir sevgi,bu kadar kolayca
Harcanıp tükenmemeli, bu kadar çabuk bitmemeli
Bu devirde ne kadar çok seversen sev birini
İçinde yaşamış olduğun,hiç bir duygu fayda etmiyor
Kaybeden taraf,sadece sevgiler oluyor.

Sevdiğiniz insanlardan ayrılıp,yeni bir sevgili bulmaktan
Hayatınız boyunca bıkmadınızmı,kalbiniz sevip ayrılmaktan
Sevgi mezarlığına döndü artık,yeter yıllardır kalbinize
Bu kadar eziyetler çektirdiğiniz,gün gelecek bu kalbiniz
Sizden büyük bir hesap soracak.

Ufuk GÜNEY