22
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2522
Okunma

I
-bu yağmur denizi taşıran yağmur-
gecenin sureti
gündüz feneri
elinde hançer
zifiri…
paramparça ederken
vuslatın yüreğini
miskin yalnızlıklar
demirliyor derinlere…
kaçsa gözlerim bu yağmurdan
asılı kalmasa
bu buzullar
bu sarkıtlar kirpiklerime
-her damla denize armağan
her armağan bir dalga-
II
ruhumdaki isyana asılıyor hüzünler
dizginsiz acılardan
sırılsıklam oluyor yüreğim
ucu bucağı yoktur
karanlık sularımın
-denizin unuttuğu kum tanesiyim-
dalgalar savururken meçhul limanlara
tutunuyorum can havliyle
esmer kayalara...
III
bu sulusepken zemheriyi utandıran
bu kırağı zamansız gelen bir iklim
filizlenirken dallarım
damarlarımı ısırır kutup rüzgarı
-sahipsizdir ölüm
kimsesizdir ayrılık-
ve geriye kalandır
kahpe bir yalnızlık
bu yağmur denizi taşıran bir yağmur…