Bir çocuk gibi gözlerim ışıldar
Kokun sinmiş tenime
İçim sen kokar
Kırılgan cümleler arasında yalnızlığım
Al ömrümü götür götürebilirsen

Yapraklarım sararmış dalın birinde
Damlalar yağmur olacaksa gökyüzüme
Gözyaşlarımı içime akıtırım günün birinde
Yine sensiz öldüm gecenin köründe
Al ömrümü götür götürebilirsen

Dalında kırılgan bir gül kokladım
Dikeni kanattı of bile demedim
Özlemlerine sarıldım
Bir zamanlar benim olan birine
Al ömrümü götür götürebilirsen

Yağmur olup yağdım, her gece kendi içime
Hayalin ne kadar yağar üstüme bilemedim
Bir haber almak için saatlerce sustum kendime
Bir baktım seneler sel olup akmış yüzüme
Al ömrümü götür götürebilirsen

Köhrolası bu gecede aklıma geldin
Acının mor renginde kalbime rüzgarı çaldın
Çatlak dudaklarıma bir bardak soğuk çay sürdün
Hayallerin saçlarımı okşuyor soğuk ellerinle
Al ömrümü götür götürebilirsen

Yüreğimde tükenmiş bir umudun direnişi
Sokakları yağmalanmış bir ambulansın siren sesleri
Ölüm döşeğinde içine kapanan bir yara
Sınırları talan edilmiş sonbaharın ayak izleri
Al ömrümü götür götürebilirsen

İbrahim DALKILIÇ ( 30/10/2013 // 20:30 )