Sana hüznümü, sana çığlık çığlık aşk sözlerimi sus’uyorum
Serinletmiyorum yanan bağrımı sensiz daha da su’suyorum.
Konuşursam kelimeler ölecek, biliyorum lal olacak,
Ve Tarumar olacak bu şehir, hüzn-ü melal olacak,
Bir katre su dahi aşksız, zehr-i mar değil midir...
Bu idamlık hüzün bize şehriyar değil midir...

Biz bu aşkı gönül tezgahında göz yaşıyla öreceğiz.
Bir Ukba rüyası bu ey yâr. Gözlerimiz kapanınca göreceğiz.

Ve unutma hiç unutma ki
Aşk acıtır, aşk kanatır
Aşk yaşarken öldürür
Öldükten sonra yaşatır

"ENTE" Nidasıyla başlayan her soluk,
"ENE"nin bağrında bir VAV yarasıdır.
Mürekkebini geceden almış gözlerinin karasıdır
Ne cennetteyim ben ne cehennemde
Bir araftayım ki ikisinin arasıdır
Ve ŞEHADET parmağıma sinen her tekbir
"ELİF" kokulu bir BİSMİLLAH virasıdır.
Yelkenler fora..
istikamet aşkın rotasıdır.
Yar diye yüreğine yerleşen
Aşk-ı Rahmanın sevdasıdır.

Ente(sen) derken aslında ene(ben) demiştir her aşık
Sen seni çıkar aradan,o Rahmandır hem aşık hem maşuk
Ayrı gayrı yoktur aşkta; ene sensin, ente sen,
Biz nerdeyiz bu aşkta, ne sen varsın, ne de ben...
Mehmet Özden Biçer