2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
729
Okunma
önce gülüşümü söküp attım
hüzün damlıyor artık dudaklarımdan
sonra hırpalanmış düşlerimi sattım
kırık dökük/yok pahasına
güya ilk sahibinden...
kan damlıyor artık aşka teşne yanımdan...
düşünebildiğince varsın derlerdi
düşleyebildiğinceymiş oysa
elmayı dişleyebildiğince
gülü koklayabildiğince
ve gülüşünü koyverebildiğince
varmışsın hayatta
bir de yeşerebilmişsen bir gönülde
hani şöyle gelişine
elini tutarken göğe de bakabilmişsen özgürce
değme gitsin keyfine
serden geçtim
kendimden vazgeçtim de
bir hayattan geçemedim işte
bildiğini yapmamak sancısı
koyuyor bazı bazı
hele de içer iken yakut rengi şarabı
5.0
100% (1)
Cevap Yaz