4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1190
Okunma
gece biter
ve ruh zirvelerinde güneşin alnı doğar
aksak yorgunluklar
bir avuç dilek doygunluğunda efsunlanır
közlenir hisler.
kıvrılırken gün kendi duygusuna
yazar göğe yükselmiş fiillerin masum suskularını.
derki
herkes mırıldanmaya başlarken içleri dışlara
çelişki ile denge savrulur güneşin rüzgarında
yanar geçmiş gecenin su birikintileri
ve
gözlere düşer cümle süreçleri
ama/ ben algılayamam
güneşin alevindeki su düğmelerini
ne bağlayabilirim
ne de yazabilirim su ile buharın bilincini
yani hiçbir gün ışığı ..
duyguların arasındaki su içimleri hangi toprağın kirpiklerine ulaşır bilemez.
susturur.
kefensiz zamanları
söyle kalbim
sen hisettiğin gibi söyle…
....
5.0
100% (9)
Cevap Yaz