Yar…
Bir vakitler
Ne kadar şevk ve
Muhabbetliydin
Sanki yalnızca
Konuşan ümittin,
Sürur adresiydin
Her zaman çocukluğunu
İçinde yaşatan,
İmrendiren nazardın

Sonraları
Birbirimizden
Uzak kaldık
Farklı vilayetlerde
Yaşamaya şartlanmıştık
Çare yoktu,
Aile kararıydı,
Rızk kaygısıydı
Ve biz vedalaşmıştık

Bir zaman
Mektuplaştık
Ve haberdar olduk
Sonra her ne sebep
Ve saiktense
Bir daha buluşamadık
Bilsen ne çok
Özlemiştim seni,
Bizlere tebessüm
Ettiren latif halini

Duydum ki
Aile kararıyla bir
Akraba ile evlenmişsin
O an ve halime
İşleyen zamanda
İçimin titrediğini hissettim
Çünkü sen zaten
Aile baskısı altında
İnleyen bir garip
Kuş gibiydin

Baban
Çok sertti
Annen çaresiz ve
Bizar bir haldeydi
Bazen aile tartışmanız
Sokaklara yansırdı,
Sen utanırdın
Geçen yıllarda
Babana çok kızardım,
Annene zavallı
Ne yapsın diye acırdım

Sen ise
Ruhun ve kalbinden
Çok uzak bir nefese
Kurban edilmişsin,
Onunla yaşamaya
Mahkûm edilen hicrandın
Hasret ve sevda
Senin halinde
Ve melalinde ne kadar
Zarif duruyor bir bilsen

Mustafa Cilasun