Yâr
Yaralarımı incelt
Ettiğim küfürler şimdi yasak bana
Yâr
yüzüm gözüm sana dönük
seni anar
arar
bulurum...


Umut bir kurşundur
gözüm gözlerine işlenen bir suç
Sualim
Şu kafiyenin yeri en çok sen
En çok sen’sen nedir çektiğim
Yâr bu hasret
hasret bağlar beni...



Dilimin ucuna gelirde söyleyemez
Aklım sözüme varmadı henüz
Aklım kayıp
Aklım varamaz
Yâr;
Sen var iken akıl aranmaz...


Siyah dökülüyor şimdi yaz’ımdan
Beyazı seçiliyor kaderin
Perde kalkar
Ey yâr...
İşlemişim gönlüme gelişin kusursuz
Seni anlattığım şiirler şuursuz
Yaramdan seçilir
yaramdan geçilir
Beni bulursun ey yâr
Üstümde eğreti duran sızım
Güneşi sarıp sarmalayan kışım
...



Sükun...
Sükun/et
Affet
Yâr!
Ettiğim ’sen’ duası
Dediğim hayırlısı...




Ne şiddetli severim seni
Kırılırım yine yine kendime
Ne den’li susar
Nedenli konuşur
Ne demli çay içeriz seninle


Ne şiddetli severim seni
Asırlarca gönlümde...