Bir dilek tuttum ben.
Yusufçuk havalandı yerden.
O sevinçle uçarken,
Kör topal avcılar
Vurdular
Vurdular beni kalpten.


Fişekler düştü yere
Saçmalar girdi yüreğe.


Arzular bastırdı yollarımı
Yürüdüm;
Az ilerde önümü kestiler.
Geçemezsin dediler.
Geçemedim, bekledim.


Sakın ha bekleme!
Ayak izin kalır.
Sen beklediğinde,
Çapayla kürekle,
Çukurun kazılır.
Düşersin.


Ama ben bekledim.
Düştüm;
Kör bir zindana,
Vardığımda kapaklandım yere.
Üzdüm kendimi boş yere.


Öcüler geldi yanıma.
Elllerimi mecbur uzattım.
Avuçlarıma çivi çaktılar.
Ben elimi kanattım.


Ayaklarımdan zincirlere vurdular da beni.
Aldılar kalbimden en sevdiğimi.
Sevgimi alınca öcüler,
Çıkışı buldum zindanda ki.
Yeryüzüne vardım ki,
Bom boştum gayri.


Söktüler ciğerimi ah söktüler.
Bir dilek tuttum halbuki
Çok gördüler.
Karşılığında;
Ayaklarımı bağlayıp
Zindanlara sürdüler.


Dostlarım geldi yanıma
Bin bir nasihatlerle
Ak yüzleriyle uzandılar
Düşlerime
Küsüşlerime...