Allah’a emanet ol. Çünkü ben hep gidiciyim, O ise sana en yakın. Nerede olursan ol seni hiç bırakmayacak, gerçek Dost’a emanet ol.




daha dün kadar yakın bir zaman da
güvenmiştim ben sana
hep güvenmiştim hem sonuna
hem de iliklerime kadar
oy alın terim oy emeğim oy
sizleri hiç düşünmedim bile
boşluğa düşeceğinizi bilebile

ey sevgisizliğin temsilcisi ey
bu gün kadar yakın bir anda
senin kaprislerin değil miydi beni
dilim dilimce parçalayıp ruhumdan işgal eden
ve aşkın tepesin de patlatınca en son topu
meşk bağına girerken çöküvermişti hazan
şahidimiz çınar ağacı bile ağlarken
artık taksim edilmemiş miydik birbirimizden
iki ayrı yönlere doğru savrularak
bir düşünsen

vuslatım kalmıştı o an da köşe başında
boynu bükülü çiçeklerle
çıkarıp da göğsünden ismi mi atmadın mı?
isimsiz ve korku dolu bakışlarla
karşıma dikilip sıkmıştın o ojeli yumruğunu
sevdanın kerpeteni bile açamıyordu ağzını
öfken burnundan buhar olurken
ortalık olmuştu toz duman

koşup da gitmiştin ya hemen
önünü arkanı görmedin bile
aldırmadın bu aşk yoksuluna
dönüp bakmadın bilebile kanayan yüreğime
canın sağ olsun ne diyeyim
Ben dönerim geriye
yeter ki var olsun kalbin de ki o heyecan
bir Allahaısmarladık demedin bile
çok mu gördün sevgiyi

her şey oyun için de oyunmuş meğer
her şey dümen ve tezgâha değdi mi
daima dürtüldü evetler de bahar hayıfa
üstleri vuslat jelâtiniyle süslü aşkın için
bak tokmağı şimdi vurmakta kapıya
buçuktan kırma duygu püsküllü
kendini aşk sanan adamlar tarafından
duyuyorsun değil mi?

yandı da gitti tüm ömrümün hâsılatı
yok oldu o mesaj telefon yalvarmaların
tüm bunlar da hep yalan mıydı?
ve aşkının katili olan tehditlerin
çıkarın hinliği beynine çakılmış kalmış
sevgi çökerken emek gitti mi boşa
vefasızlık güveni öldürdü kayboldu dostluk
-aşk batakta be gülüm
of ki of anam of
babam of!
bu böyle nereye dek gider gitmeyecek de
enikonu yalnızlığın da göreceksin
her şeyin senin ellerinle yoğrulduğunu

meğer hayat bir tekerrürden ibaretmiş
bir kez daha yaşayıp anladık işte
bir kez daha aldatıldık öyle değil mi?
sen kiralık bir gönül içine hapsolunca
bahtının güneşinden zaten mahrum kaldın
oysa sana ben nasılda güvenmiştim
tam on ikiden isabet ettirdin sen
tüm engelleri aştıktan sonra
son hengâmede sapladığın o kancık okla
mort olup gitti seher

öyle görünüyor ki ufukların sancılar içinde kalacak
yüreğinde ki istemin de
son pişmanlığını kurtaramayacak
hadi uyu da az dinlen
bundan böyle o uykular
sana da bana da haram olacak
kan çanağı gözlerinin hüznü bile
kanayan yarana merhem olamayacak
olur mu ki dersin
gerisini sen düşün artık
hadi seni Allahaısmarladık…








(19.10.2013) AZAP…