hayrettin taylan

türk şirinde ilk ve yeni tarz…
Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam)



o’kumanın hüküm’darıyız, kum’andanın kıyısında gölgeleniyor güzel yaşamak
kullanılacak enerjinin göz’bebeğinde ağlaşır amacımız
hep döneceğimiz h’alimizin güzel yaşamak kılıcındayız anlara kesiliyoruz
yuvaya dönen gücün duygusunda kendimizi bilmenin sorgusundayız
soru neydi pardon demenin demosunu çalıyor çıkarın demosları
oysa cevap insanca yaşamak için insanlığa dönmekti sevgilim
2…

ç’oktan fırlatılmış hedefin trenini bekliyoruz b’iletsiz yaşamaya
ya’bana atılacak kadar kadersi bir bavulun içindeydi içimiz dışımız
uzun bir yolun solunda soluklanıyoruz çoktan seçmeli hayata
h’attımız h’atamıza b’ağlı hızlıca yürüyoruz al’ışığın aşığıyla
iyileşen , bekleşen demlerin demliğinde s’üzülüyoruz anlara
ustalık başlıyor ilk sevmeyle, ilk terk edilmeyle us’tayız uç’tayız

3…
hıyanetin giyotin ağzında kısmetine kesilen zavallı değiliz
içsel ç’atışma ve b’ilinçsiz dirence kıymık p’artisi de değiliz
huzurun, iyiliğin, doğrunun, kamilliğin h’amiliyiz
gönül verdiğimizin unutamadığı birisi var, budur asıl yaşamak
budur asıl alışmak, budur asıl aşılandığımız algının alfası…
büyümek demek;sevmek, gitmek, yeniden sevmeye s’ancılanıştır

4…
teslimiyet mucizemizin idrakine s’arılı dua gülüyüz
var olanı kabul ettiğimiz aydınlanma doğrusunda kendimize gelişin adılıyız
bâki ve sevgimize s’aki olan z’amanın h’içi temiz nesliyiz
gözyaşının su olmadığını, ıslanan yanağın asla kuramadığını bilen ehli keyfin dönencesiyiz
ertelenmez, ötelenmez, biriktirilmez; doğrunun kamil çizgisinde yaşanacaklarımız var