I----

Sol yanımızda hiç eksilmeyen bir ses vardı.nereye gitsek bizimleydi..nereye gitsek bizden kopamayan ve bizimle sürekli beraber olan bir dostun sıcaklığı kadar hep taptazeydi...bazen bu sese kulağımızı tıkar vurdumduymaz olurduk. duyarsızlaşırdık o sesin tınısına ve ahengine..
oysa yüreğimizin saat gibi çalınan bu sesine kulak vermeliyiz her daim..tıpkı çok sevdiğimiz bir sevgiliyi dinler gibi onu can kulağıyla dinlemeliyiz.ve ‘’diyorum ki yüreğinin sesini dinle o seni nereye sürüklüyorsa oraya doğru usulca git.usulca git...

II----


Yüreğimde hep çalınan bir fon müziği
Sesi ve yankısı tıpkı sert dalgaların
kıyıya vurduğu gibi vuruyor her defasında
ve her defasında akordu bozulan bir ruhun
simyacılığını üstlenmiş sanki
durmadan yürüdüğün yola ihtar veriyor



‘’beni dinle diyor beni dinlemelisin diyor’’
Senin görmeyen ve görmek istemeyen sesin
ve gözlerinim diyor yırtınan bir cebelleşme ile
Belli ki bir şeyler anlatmaya çalışıyor ardı sıra
Belli ki yolunda gitmeyen şeyler var.


III----

Evet kaç zamandır bir yorgunluk var bütün devinimlerimde
ve bu yorgunluk duygusal bir bülten gibi iniyordu
seviştiğim bütün aşklara ve seviştiğim bütün şiirlere
öyle ki yaşadığım her aşk bir buhrandı sanki
ve seviştiğim bütün kadınlara geçiyordu yorgunluğum
ve sonra sözcüklerin içine saklanan
bitap bir şiir oluyordu ruhumun bu gerginliği


ve bunu her defasında
bir balığın denizde nefeslendiği gibi içimde,içimiz de nefeslenen
hep ilkbahar mevsimi gibi gevrek kalan yüreğim,yüreğimiz görüyordu.
Görüyordu lakin biz görmek istemiyorduk.


Şimdi kulağımı, kulak seslerimi sonuna kadar açmışım
Kendimi bu sesin bu masumane özgürlüğüne veriyorum sonuna kadar
Dinledikçe bu sesi, ruhumun derin bir iç çekişini
ve gövermeye olan derin bir özlemini tıpkı üşüyen avuçlarımızı
nefesimizle hohlarken ısıttığımız gibi hissediyorum.
hissettikçe kendimi bırakıyorum yüreğimin bu muhteşem özgürlüğüne.

’’’bırak kendini seni nereye götürüyorsa oraya git diyorum usulca...’’’’


Diyarbakır/ekim 2013