Rahman, bayramları neden niçin kullarına vermiştir
Gönüllere güzel elbise giydirmek için inmiştir
Maksat bedene envaı elbise giydirmek değildir
Gönülleri kinden nefretten temizlemek için gönderilmiştir

Gönül giyerse güzel tevazu elbisesini
Ne hoş kapıları açtırır,
Kine nefrete de perdeler çekilir,
Artık çamurda olsa bedenin
Yırtık da olsa gömlek ile ceketin
Hepsi görülür atlas libas giymiş gibi bedenin

Nefsim hep peşimde koşarsın
Bak işte ağardı saçlar neden hep kin kusarsın
Resul Rahmet ile seni anar
Koş gel artık imana bak gör ruhum nasılda ağlar

Şeytan gülerek seni seyreder
Kavuşamayasın diye Resul yolun ’da seni oyalar
Gel katre katre içme zehiri
Resul bekliyor gör dizmiş iman ile zinciri

Kör gözle cahilliğin çamuruna batanlar
Mizanda hesap var mı yok mu diye unutanlar
Yüzsüzlük ederek karanlık ormana dalanlar
Yan giden, bak çıkardı seni yine yoldan

Yan gidene olmaz ki yollar doğru
Bak işte yan gidiyor uçurumlara doğru
Resulün imanın kokusu yok o yolda
Sadakatin olsun doğruluk ile bu yolda

Rahman, bayramları neden niçin kullarına vermiştir
Gönüllere güzel elbise giydirmek için inmiştir
Maksat bedene envaı elbise giydirmek değildir
Gönülleri kinden nefretten temizlemek için gönderilmiştir

Kuran ile Resul kalbini açmış sana
Koşmazsan gönlün olur kapkara
Feryat eder sana bu yara
Kalbini açmış bakıyor Kuran ile Resul sana.

MEHMET ALUÇ
ANKARA SİNCAN