OTUZ YEDİ ŞUBAT

Umuttun
Sevdaydın
Özlemdin
Bir deli rüzgârdın başımda esen
Hoyratça beni benden alıp giden
Belki
Belki diyorum
Sen özgürlüğünle yaşasan beni
Ben de seni tüm yalnızlığımla

Hani olur ya
Sen de ister arzularsan
Yalnızca düşlerinde
Anılarında gezinmen yeter gülüm

Sevdalım
Kekik bakışlım
Bir gün yağız atımla geleceğim sana
Rüzgârların eteğinde buluşacağız yine
Her fırsatta anıları yaşayıp
Denizlerin koynunda sarılacağız birbirimize

Yıldızlar toplayacağım sana kucak kucak
Bulutlardan yastık yorgan yapacağım
Güneşi başıma taç yapıp
Seni seninle yaşayacağım

Hiç unutur muyum dokunuşlarını
Hiç unutur muyum sevdalı bakışlarını
Öpüşün sevişin iç çekişin dahi
Unutulur mu sanıyorsun
Unutulmaz ki

Asiyim kara geceler
Sonu gelmeyen yarınlara
Sebepsiz ayrılışlara
İsyan ediyorum rüyalara
Keşke
Keşke diyorum
Şubatlar otuz yedi çekse
Ve duyursam sevdamı gecelere

Şimdi geceler sırdaşım
Anlıyorum ki
Şiirler de yaşamış
Şiirler de kalmışım
Bu yaşananlar hayal de olsa
şafak bakışlım
Her otuz yedi şubat’ta yalnızca sen varsın