Bir gün gelip kolların boşlukları sardığında
Acıların yağmur olup oluk oluk aktığında
Bedenini ben değilde yabancılar sardığında
İşte o gün benim sevgimi çok arayacaksın
Ne kırdığın kadehler dindirecek gözyaşlarını
Nede sığındığın limanlarda teselli bulacaksın.

Boş ver be arkadaş hayattaki her şey
Gittiği yere kadar gidermiş anladım
Ne kadar çabalar göstersek te sevgi için
Aslında sevgi yaşadığımız kadar değil
Sahip çıktığımız kadar varmış anladım
Ne desek boş artık sevgimiz adına
Bugün bütün sözler yalana boyanmış.

Bu kenttin her yeri koca bir yalan olmuş
İnsanları hilekar ve o kadarda sahtekar
Görmeye çalışsam da bütün güzelliklerini
Hayatlarına dokunduğum bütün yürekler
Bu kenttin yalan güzelliklerinin esiri olmuş
Boş ver be arkadaş yinede seviyorum seni.

Şimdi bakıyorum da aramızda uçurumlar
Aşılmayan engellerimiz varmış anladım
Sen veya ben ikimiz koymadık bu mesafeleri
Bizim kaderimizde varmış bütün yalnızlıklar
Sen üzülme yeter ki başı dik asil sevdam
Sinemdeki yaralarım bile seninle güzelmiş.

Ufuk GÜNEY