Güller mi kurudu?
yoksa ellerim mi çiçeksiz kaldı
sen gittiğinden beri,
içimde ne bir heves,
ne de bir tutku kaldı,


bir özlem türküsü tutturur dilimde adın,
öğle bir ağrı var ki kalbimde
göğsümün kafesi kırılır
nefesim kesilir,
boğulurum..


göğün kanatlarında tül yok
yazgımın mecrasında su
çile olsa içerdim sınardım kanaryaları
sunardım sana kendimi beyaz gelinlikler içinde


Gittin işte !!
kanıyor dudaklarım,
ellerim kanıyor,
kanıyor işte yüreğim


Elveda hayaller, elveda senli düşlerim,
bu ağustos akşamında
güllerim soldu, fesleğenlerim kurudu,
akşam sefaları açmaz oldu
kelebekler bile ağladı
yorgun ve aldatılmış yazgıma.


fırtınalar sarıyor yüreğimi
darmadağın bir düş sarmalındayım
ve damlaların döküldüğü kirpiklerim
elveda diyor AŞK’a..


madem ki gittin
yüreğimden de çık artık be adam,
duyulmasın Feryad-ı figanım...



Melike Melis / Söz Yaşlarım