Su rengi
Her şey olabilen
Siyah, çizgili
Balkon çıkıntılarında biriken

Tadı kokusu
Bir zamanlardan besli

Resimleri süsleyen
Çiçek koparan ince parmaklarıyla
İşte tam da böyle bir kadın

Çamur sıçramış elbisesi
Kuytu kytu gözleri olan
Yarını bilmeye gayretli
Bir fincan kahve kıvamında,
Kırk yıllık hatır sanki

İki dudağı yer ve gök gibi
Konuşursa susulması gereken

Dalgalara öykünüyor
Çarpıp dağılıyor kayalara
Yok gibi, var gibi
Ayak uçlarında yürüyor
Fırsat bulursa eğer,
Çantasından çıkarıp öpüyor
Canının ağrısını

Utanıyor da biraz
Ürküyor hatta
Mahçubiyeti doğuştan
Ülkeler biliyor uzak, yağmurlu
Hiç gidemeyecek oralara bunu dabiliyor
Ama yine de özlüyor

Gözlerine çöreklenmiş halkalar
Hep hatırlatıyorlar bir şeyleri
Biber dolması tenceresinin ocakta olduğunu
Begonyaların nicedir sulanmadıklarını
Unutulduklarını gazete kağıtlarının bir köşede

Saklandığı yerden çıkıyor zaman
Naftaline bulanmış
Köz oluyor her ateş nasılsa
Kelimeler yetersiz
Kurulamıyor cümleler
Kaç adı birden taşıyor
Kaç adım ötesinde

Ne sefil şey aşık olmak
Uzayıp gitmesi tren raylarının
Ayrı, yanyana
Anlatamamak ne acı
Ne kötü anlaşılamamak
Kederden yapılmış her şey
Kapılarda isimler
Numaralar kapılarda
Belki diye hani...