16
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
1466
Okunma

yokluğundan üşümelerim
kar, buz değil dışarısı
tümüyle sararmamış yapraklar
içimde biraz umut var
biraz da haziran’a errmenin sıcaklığı
şimdi o günlere geri dömenin zamanı gibi
yine bir yıldız gibi karşılamalısın beni
varlığını duymalıyım ellerinle
başıma taktığın çiçekli bir tacın
ve odama dolan o sıcacık havanın
eski adamlar gibi baş köşe minderinde
tütün sararken çorabını çıkaran kadın
olmamın düşleriyle belki
sigaranda mut dumanları
sonuna dek giderken düşlerinin
papatyalar kaldı mı fallar açsam
gelir misin, gelmez misin
aşkımız sarardı mı yapraklarla
bir çatı altına saklanmıyoruz yağmurda
sırılsıklamız da hasretten
bilmiyoruz ki biz özlediklerimiz değiliz
benim gibi kaldırmazsın umudun bayrağını
başköşende giydiremem çoraplarını
el pençe divan, duramam karşında
yanında yürürüm, yazda, kışta!
kavuşmamaya tutsağız, bağlı ellerimiz
9. 10. 2013 / Nazik Gülünay