0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1502
Okunma
minarelerin sesi kilisede çanlar
sıkı kalplerini tanrıya adayan iki ağzın
kardeş olduklarına dair bahçeler dile geldi
bir elmanın yarısını o
yarısını o yedi
yuvarlak terazisini hiç kaydırmadan döndürdü nizam
rahatlığın büyüleyen ferahlığı ağır basınca
fazlanın ve var oluşun dibi çıktı
ben utandım beni benden çaldıklarına
o ilk sarsıntıdan sonra güvenilmez iki kişi olmak
ödünç alıp vermelerin noksan aklında
iletilen gayelerin gayreti değildi
zehirlendikçe
kavuşacaktık bir birimize nasılsa
görüntümüzün ve yürüyüşlerimizin biçimi
farklı olmasına rağmen
ölümle dengelenen yandaş mezarlarımız oldu
minarelerin sesi kilisede çanlar
sıkı kalplerini tanrıya adayan iki ağzın
son rüyasına daldılar.
5.0
100% (5)