Yeter diyen çığlığım geceyi yırttı geçti
Anılar köşe bucak saklandılar bir anda
İlk kez isyan etmiştim dilim ateşler saçtı
Umut vuran ateşle düştüğü yerde yandı
Durup durup kişneyen yaban atlar misali
Aniden şahlanarak ezdim yalan masalı.


Eskilerden beridir anlatılıp dururdu
Gerçek aşk şöyle böyle deyip de kandırdılar
Bilmiyorlarmıydı ki çiçek bile kururdu
Küçücük yüreğimi kandırıp yandırdıılar
Şimdi çatılı duran şu hilal kaşlarımın
Kim öder vebalimi çocukça düşlerimin.


Ne kadar uğraşsamda hayırsız silinmiyor
Kızgın bir demir gibi tam yüreğimde durmuş
Yaktıkça kavuruyor çaresi bulunmuyor
Zalim Eros kalbimi tam onikiden vurmuş
Yanmak kolaysa böyle unutmak neden zordur
Gözlerden sular döktüm bu ateş nasıl kor dur.?


Yaprak gibi sararıp düşmem mi bekleniyor
Rüzgara uyup öyle sürüklenmem mi lazım
Söylerin ey alimler benden ne saklanıyor
Hala hep ağlamaklı türkü çalıyor sazım
Güneş doğdu doğacak bana sabah olmuyor
Gözlerim kıpkırmızı uykulara dalmıyor.


Ayvazım DENİZ