12
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1721
Okunma

gözüme demokrasi kaçtı
kalmadı sıkmabaş kadınların başında
üfürdü rüzgârı dağları, tepeleri aştı
güneşe vardı sıcak nefesi
sordu:
kaç çocuğun babası tutsaktı
kaçtı gözüme demokrasi
gecem sabaha ermeye muhtaçtı
sorgulamazken kimim neyim diye
parça parçalığıma baktı
annemi bir kefesine koydu terazinin
babamı bir kefesine
neydim ben?
demokrasi kaçtı gözüme
kızımla barış bayrağı sallarken
hatıra fotağrafı çekinirken tomayla
okurken duvar yazılarını İstanbul’da
gezi parkında pankartken Nazım’ın bir dizesi
birbirine gülümserken farklı düşünceler
iç içe girmişken sözleri şarkıların
birbirinin içinde yaşarken herkes
aynı anda havaya kalkarken eller
birbirini alkışlarken siyah, beyaz
ve tüm renkler
gözüme kaçtı demokrasi
yetmedi altı bayrak
ve dağ kendini doğurdu
kendini duydu dinledi
rüzgâr salladı
ağaçların yapraklarını
gözüme kaçtı güneş!
2. 10. 2013 / Nazik Gülünay