artık yama yapmıyorlar eski elbiselere
muhakkak etrafta kalbi sızlayan birileri vardır
büyük olsa da bir kaç beden kendinden
ayşegülün saçları kehribardır

yosunlu merdivenlerden iniyordu
aşağıdan yukarı doğru bir karanlığı
o da işitiyordu
göklerin ağladığını

galoşlara sarılmış eski bir ayakkabıyı
ıslanmasın diye itina ile saklayan annesine
gamzeleri küflü bir ağıtla sarıldı
hoşçakal anne
eski evimizin duvarları okuldan sıcak
sabırlı ol
kuşlar mimar olup çatısını yapacak

bak bu da mendilin kenarları gözüm oyalı
sıkılırsan dökül içimin gülüşüne
duysan ki baban bir kaldırım masalı
sakın inanmayasın
erken gitti işine

geceden kalma zor ekmek ve çökeleğin
yardım karnını zeytin de var içinde
teneffüsün zilleri yokluğunla yarışır
besmelesiz başlama yemeğine
işe şeytan karışır

hoşçakal dedim anne
hadi artık üzülme
uzun olur kolları bu havaların
hem pardösümü de giydim zaten

çabuk geçer bulutların yarası
örtüver şapkanı kızım
saçların ıslanmasın.