Bir ağlayışla başladı ,
Şu fani dünyaya gelişim.
O an ki !
İnsanın en temiz hali .

Anamın kucağında,
Korundum kollandım, öyle ya korunaksızdım .
Rabbim bana bu meleği ,
Ömrü boyunca hayatıma bir nur eyledi.

Yavaş yavaş büyüdüm,
Çok düştüm çok kalktım;
Şu hayat denen engebeli yolda.
Büyümek ne zor imiş bunu yaşadıkça anladım .

Sakın yaşadıklarını yabana atma,
Her aldığın dersi , aklında sakla.
Gün olur lazım olur, yapmazsın aynı hatayı.

Şimdi bilmezsin elbet,
Doğru ile yanlışı; ak ile karayı.
Büydükçe anlaşılmaz ;
Bunun için aklen olgun olmak gerek .

Yaş oldu yirmi ,
Daha yolun başındayım .
Eğer şimdiden bu nasihatlere kulak asarsan,
Bilki hatan az , bilgin çok olur elbet.

Ama şunu sakın unutma !
’’ Hangi işte olursa olsun önce Kur’an’ı sonra Resülüllahı kendine rehber et ’’!


Yazan : Beyaz Hayel . . .