Biraz düşündüm ne yazmam gerektiğini... Belki yazmam gereken çok şey varken yeri olup olmadığını... Ama belki de tam zamanı ve yeri gelmişti yazacaklarımın.

Öncelikle 7+7 hece vezni, 1. ve 5 mısralardaki bütünlük ve ahenk, imgeler ve duygu şiir temem için yeterli... Tebriklerimi iletiyorum.

Bir şiire nasıl bakmalı ve nasıl eleştirmeli? Birbirimizi gazlamak için, 'tebrikler, çok güzel, harika' ifadelerini kullanmak yerine gerçekten birinin çıkıp teknik ve içerik olarak bir şiiri açıklamasını beklerdim. Serbest şiirler de yazmama rağmen, artık serbest şiirlerden tiksinir oldum. Neden mi? Şu sitede ve diğer edebiyat sitelerinde 100 tane seçilmiş serbest şiir alın ve bakın.. Eminim ki birini diğerinden ayırmak mümkün olmayacak. Çünkü artık üslup yok, teknik yok, ses ahengi yok.. müzikalite yok.. Bir şiirde, e ya da a ünsüzlürenin peş peşe akıp gitmesi tıııınnn diye bir ses çıkarır. Divan edebiyatındaki açık ve kapalı heceler belki de işte bu yüzden vardı. Şiirdeki ses ahengi için... Biz 100 tane şiir okuyoruz içinde yüz tane 'vaay be' dediğimiz 100 cümle buluyoruz. Sonuç, şiirden zerre anlamadan melankolik bir yaklaşımla şiirler seçiyoruz... seçiyorlar... Artık bu edebiyat sitelerinde şiirleri kim seçiyorsa, birazcık sanata değer vermelerini bekliyoruz. Şahsen bekliyorum. Madem yaptınız böyle bir site, artık şu ağdalı cümleler kurmak için çırpınılan serbest şiir furyasına bu kadar izin verilmesin...

Şair için söyleneek tek bir şey var... Sizi artık hep okuyacağım. Anlamak için okuyacağım. Eleştirmek, fikir almak, ama herşeyden önce gerçek şiire saygı adına okuyacağım. Kaleminize sağlık..