0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1013
Okunma
inanmıyorsun şaka olduğuna acımın
yüzümün sana benzediği yalan
çocukların nefesi kar kokar anne
masal kuşları öldüğü zaman
incinen ağaçların karnında yaşar
yaprakların değer saçlarımı düğümleyen
nasıl geçer ışığın yaraları anne
inanmıyorsan yaşadığıma eğer
kötülük ve korku aynı bedende yol alsa
baharın mavisi sökülür kalbimizden
batırsana ışığını anne
anlatsana
geceyi süsleyen gözlerin olduğunu
düşünen başın mı taşın ruhunda
rüzgar bahçelerine neden gömüyorlar yarınlarımızı
bir kaç yaşın gülümsemesi mi anne
bir kaç dalın kuruması mı
dökülürken içinizdeki sıcaklığa
yağmur üşüyen ellerini ısıtıyordu bulutların
azalan çaresizliğim değildi anne
göz yaşlarımla çoğalıyordum.
5.0
100% (10)
