sabah gözlerine değdiğinde
gözlerinden sabahı çalarsam ah etme
kifayetsizce gözlerin çok güzel...!


namluya dayanmış gibi duruyor karşımda gözlerin
arkanda akıntılı saçların ve tepe taklak ay sarıyor kartpostalı
ziyan aklımı sektelere uğratma mum ışığı gürültülü bir dalga zaten duvarda
ayağa kalkıyor ruhumun sevimli cüssesi
ve baktığın her bir santimi voltalıyor, sakın kırpma siyah mevsimlerini
şuan ağrıyor her/bir hücrem
gözlerindeki ses iklimler devşiriyor ben korunamıyor/um.....

saplantılı alıyorum avucuma vazodaki sevişmeleri
gözlerim kapalı bırakıyorum eteğindeki buluta
gözlerin hala mazlum bir halk gibi hem göçüyor hem yanıyor toprakta
acıyor kıvamında közle/şen kutsal arzu
sakın birde gülümseyişini kondurma buğday dağlarına
zaten ezberim deli, sürgüne beni kanatma....

perdesi yalın gece eserek dokunuyor
bir köşede reçel koyuluğu sen
bir köşede tutanaksız siyah nem
kapı gıcırtısından titreyerek baktığım gözlerin
ekimden yağmur serper diyorum şimdi
donuk bir matlık/ta tahtadan masa deniz kenarı
gözlerim kapalı oturduğum bir ayağı teslim sandalye
kağıtlar vuruşuyor cümleler fırtınasında
kalemden mermi ve irkiliyorum gözlerin harfler üretiyor şiirlere.....

yeni bir zaman açılıyor cinayetsiz bir şarkıya
melodramlar akarken camın yassı serinliğinde
kapanıyor perdesi tek bölümlük senaryonun sahnesinde
oyuncular bir çift göz rihter ölçeğinden bakan
hafıza kaybım milattan öncesi bir İsa
daralıyor sokakta bir pusu
ve ben en kırık düşlerin yorgunu duruyorum karşı sipersiz gözlerde.....

gözlerine bakamadığım o en muhteşem her ana.....gözlerin atlantis...!