Kader beni ayırdın sılamdan sevdiklerimden
Bir anda düşürdün gurbet elin kucağına
Ahtapot gibi sardın kollarına sımsıkı
Çırpınsam da kurtulamam dönemem geriye

Sevgiler yumak, yumak sarıldı yüreğime
Söyleyemem anlatamam manidir gözyaşım
Engeldir dağlar denizler ulaşmak mümkün değil
Sormaz oldun halimi nedendir sevdiğim

Gurbetlik zor bırakmaz beni hasret koydu sevdiklerime
Sıladan gelen bir selam sorulan bir hatır olur tesellim
Sevdiğim neredesin teksen sormuyorsun derdimi neden
Sılaya dönsem ’de sen yoksan, bana acıdır orda hayat

Aşık Vasıf her zaman sevdi senden uzakta seni
Solmuş bir resmin avuçlarımda gözlerim-deydi yaşlar
Ümidim bir gün saracağım kollarıma hasretle seni
Hayalin yaşama bağlar beni beklerim o mutlu günleri

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
22.09.2013 PAZAR