Gönül
Durup dururken
Niye bir yere uçsun


Çırpınsın,
Dikenler arasında kan ağlasın
Sancı ve ıstırabın içinde yaşasın,


Gülmeyi unutsun
Bir çare adına bakınsın dursun
Gelip geçenin gölgesine sığınsın


Bin hüzün içinde
Çaresizliğe adansın
Umut adına sığınmalara başlasın


En müşkül
Durumda en yakına el açsın
En kalbi samimiyetle ağlasın


Gözlerden
Yaş inerken
Başka âlemlerde uyansın


Ne kadar sinesine
Gam ve keder nüksetmişse
Elen haline dönüşüp, yeis içinde


Aczi yete
Terk etmişse
Nisan yağmurları gibi
Ümitler devreye girsin


Gönül
Sürur ile müstefit olsun
Ağlayan gözler gülerken


Silinmeyen
İzler hüzün zerk etmesin
Sevda her haliyle vefaya


Adanmışlığa,
Sadakat ve duyarlılığa
Aşkın en nadide veçhesinden yaşanmasına


Kahır
Ve hırstan azar olunup,
Muhabbet sağanağına


Muştuların
En latif olan vaktinin şahitliğine
Yumuşak bir şekilde duygu ve düşünceleri
yaşamak için fırsat tanısın



Mustafa CİLASUN