Evvel yaratıldı âlem-i ruhta insan
Molekülü bol, balçıklı çamurdan
Her maddenin zerresi karışık sudan
Ahir, kul unuttu geldiğini topraktan

Ağlayarak geldi dünyaya anadan
Farklı bir âlemde uyandı uykudan
Farkı yoktu padişahtan, sultandan
O âlemde kul eli uzaktı saraydan

Masumdu gözün açtığında dünyaya
Muhtaçtı bir damla süte, mamaya
Allah ücretini peşin vermişti anaya
Kul bulaştırdı yavruyu suça, belaya

Ayrım yapmadı yaradılışta Yaratan
Üstün kıldı insanı tüm mahlûkattan
Haberdar etti kulu dini İslam’dan
Kul ayrıldı takvasıyla zelil kuldan

Rabb katında tüm kullarını kıldı eşit
Kul kıldı, kulu kuldan üstün ve elit
Hesap sormadı kula olmadan reşit
Suçlu kul koydu hak kapısına kilit

Bol bol yaydı rızkını âlem-i cihana
Helal yiyen kul çıktı yüksek divana
Hak yol gösterdi Rabbim kullarına
Sapıttı kul, saptı cehennem yoluna

Fıtratı İslam üzere yaratıldı insan
Akıl ve ruhla donattı onu Rahman
İndirdi yol gösterici olan Kur’an-ı
Lakin kul unuttu yaratan Rahman-ı

Siyah, beyaz demedi Rabbim kuluna
Fakir, zengin varacak elbet huzura
Mizanda bakılacak ameline imanına
Kul kuldan ayrılacak çıkacak huzura