Bir hayatı kaybetmek
Bir elin sıcaklığını kaybetmekle eş değerse
İşte bu ”aşk”tır
Böyle bir eli kaybetmek ölmeden ölmektir
Ruhunu o sıcaklığa terk edersin
O el senden uzaklaşırken
Ruhsuz bir beden ölmekten beterdir..

Umut edersen et korkular rahat bırakmaz aklını
Umudunu köreltir sonsuz telaşların o bekleyişte
İsyanın yükselir bastıramazsın
Çektiğin yalnızlığın en acımasız yanı
Canını yakmaya başlayınca
Tanrıya yalvarırsın son bir şans diye
Gerçekleşmeyeceğini bildiğin halde
Umudun ve benliğin
Avuçlarının arasından akıp gider.

Ruhsuz, umutsuz benliksiz kalırsın bir başına
Zaman acımasızlaşır ağladıkça
Gel korkuyorum nefes alamıyorum
Eğer hala dudaklarında ismim varsa gel
Sıcaklığın olmadan tutunamıyorum
Hatanın üstüne hata ekleyerek yaşıyoruz.

Bile bile kaçırdık belki de o treni
Beklemek için çok geç, vazgeçmek içinse çok erken
Bir ömre bedelse bile geç kalınmış
Bir mutluluktan vazgeçmiyorum
Verilen sözler unutulmamalı, ben unutmadım
Eğer elindeyse ne olur çal kapımı,
Eğer yüreğindeysem ne olur sil gözyaşımı..

Sami Arlan..