Aylar önce dokunmuştum ruhuna
Hesapsız kitapsız art niyetsiz rastgele
Beklemediğim yerden vurdun
Küstürdün içimdeki çocuk kadını
Güven duygusu kayıp gidince ellerimin arasından
Senden geriye
Gönül ağrısı kaldı yadigâr


Arada sınır ihlâli yapıyor uzanıyorsun ya düşlerime
Ağustos sıcağında üşüyor sensizliğim
Fırtınalar kopuyor ruhumun coğrafyasında
Yedi iklim susuz kalmış gibi kuruyor mürekkebim
Mavi öfkem araya sokulunca
Esmer oluyor cümlelerim

Şiirle vuruyorum şah damarından geçmişi
Yitiriyorum ’sen’i
Sığındığım ceviz ağacının altında
Saklanıyorum kendimden
Varlığını unutmaya çalışırken
Rahat bırakmıyorsun beni
Bana ait olmayan adınla ve
Denizin mavisinle dokunuyorsun yüreğime
Kıyısından dönüyorum kavganın
Islak vedaları sarıyorum bir çırpıda
Yalnızlığının boğazına
Yüreğinin gölgesinde kurusun diye emanet bırakıyorum
Yasemin kokulu saçlarımı

Sessizce
Kayıp giderken yolundan bir yıldız misâli

Seni
Yüreğimin söylediği şarkılara emanet ediyorum
Bu yüzden
Mutsuz besteler yok zulamda
-demem o ki-
Uyandırma
İçimde rehin bıraktığın çocuk kadını

Deniz Derya Giritli

Çeşme-Alaçatı
İZMİR

Sözlere nefesinle can veren sevgili Nisa, kocaman sevgiler gül yüreğine.
Sonsuz teşekkürlerimle.