Leğen kemiği diyor, kadın şair
sürekli leğen kemiği okuyorum yazılarında
evet yıkandık biz orada
kadının kemik leğeninde
doğumdan çok önce yıkandık
ak pak olduk
süt banyosu yaptık
aynı alışkanlığımız
doğumdan sonra devam etti.

Çıplak deride
güneş yanığı soyuyorum kadın sırtında
leğen sürekli yanında
beni yıka diyorum kemik leğende,
vakitli vakitsiz beni yıka
gece üçte mesela
sonra uykudan uyandırılıp
kükreyen vahşi hayvan bile olsam
beni yıka…

Canları isteyince ne çok yıkadılar bizi?
İçine düşüp ne çok öptük kemik leğeni?

Bir gülün uçurumunda
hayal kuran çocukların
genç kızların
kansız yüzünde esen
soğuk rüzgarda yıkadılar
ölü çıplağı yıkadılar bizi
eminim sen de yıkamışsındır
iyi kötü birilerini...

Bir kadının kemik leğeninden
tertemiz doğduk dünyaya
sonra başka bir kadın geldi
karanlık bir kadın
karanlık sadece güzelliğin ardında görünmezdi
hadi, dedi kadın
ve kemik leğende
bir karış suda boğdu bizi…