hayrettin taylan



sızılı hecenin gölgesinde durulanıyor kavuşmak
suyun devrik cümlesinde ıslanıyor illakilerim
huyun isterik kitabında vurgulanıyor mecburlarım
senin içtensi duruşunda durulanıyor hayallerim
tuvallerine yansımış gelgitlerin gelin düşlerinde kalır sevilerim
bir ömür aynı kareye dört işlem olmak ,işlemsiz ,işvesiz sevmek
kadınsal ışıltınla sürgün yalnızlığımdan bağrının hicretine gelmek
s’onsuza dek , son söze dek aşka kalışı aşılamak
ahirin zahir olup aminlere teslim etmek…
sevmeyi sevmeye öğretip hep sevmeye sonuç olmak …



titreyişin zamanıyım, birikmiş özlemlerin varış destanıyım
yüksünmiş acıların dilsiz kitabını yırttım, yalnızca tebessüm
ilk kezlerinin resim sergisinde güleç anların anısı yürüyüşte
damlalar kendine benzer gelecek ıslatırken bırak ağlamayı
sar beni aşkın kollarında
yar beni gül sonlarına

iklim iklim biriktirdik sıcak yarınları yar salıncağında
ilim ilim okunduk bilincin nar ocağında
öğretilmiş zamanların seyrine yel olup estik sevmeye
minimize edilmiş huzurun simyasına küçük simge olup
melekler şehrinde, senin cennetine gerçek kumru olduk
sarıldık dünyanın güneşe sarılışı gibi
bağlandık güneşin aydınlığa aşkı gibi
ıslandık suyun akışa sarılışı gibi
bekledik sen gibi illa da ben gibi


bekleyiş muammasında tükeniş ummanında akmasın sevdamız
umutların dirhemlerinde zer olsun sözlerin, mer olsun amacım
huyun prangasından damlaların zindanına götürme beni yeniden
sensizlik , çok sesli bir senfoni gibi vicdanımda çalınıyor
muhteşem hallerine hayallerim depreşir
bir kumru yazgısında aç kanatlarını
bir sumru atlasında uç sevda bağrıma
bir ömür haritasında başkent kal ,aşkent kal cançiçeğim