1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1296
Okunma
Savaş ortasında bir çocuk !
Herkes oynarken o yorgun.
Ayakları toprak renginde,
Belli ki onun kahve gözleri,
Korkudan sapsarı kesilmiş!
Savaş ortasında bir çoçuk !
Kaderi savaşlarla çizilmiş.
Yastığının hemen başında,
Karanlık odasını aydınlatan,
Hiç söndürmediği bir mum.
Savaş ortasında bir çocuk !
Yavrularınız gibi pamuk elli.
Durmadan hıçkırarak ağlıyor,
Duvardaki aile fotoğrafından
İki dün önce, eksileni arıyor !
Savaş ortasında bir çoçuk !
Kötülük nedir hiç bilmeyen,
Dünyanın başka yerlerinde,
Akranları oyunlar oynarken,
Koltuk değneğinden güç alan.
Savaş ortasında bir çocuk !
Adı Ali, Ahmet, ne fark eder ?
Hiç bilmediği bu kötü oyunu,
Biraz daha büyüyünce, ona,
Eninde sonunda öğretirler !
5.0
100% (1)
Cevap Yaz