bir kıştı sudan beyaz
mutlandıran kimi
kimi
dede kucağının yolcusuydular bir zaman
bazen
bir kar topu öykülerde
bazen
kardan bir adam
rüyasıydı
sıcak çöl çocuklarının
dalıp uykunun serinliğine
hiç görmediği kadar
beyazlık ve kar
resimdekiler gibi
tepe bir yerden oyunla kayılan

sonbahardı
kuzeylerde mevsimler
bereketli
bekleşirken ak pak düşler
kapıdaki kış giriverdi içeriye

karlandı
tekrarlandı
soylandı kucağında dedelerin
yağdı esti gürledi
gitmek istemedi düşlerinden
gitmek istemedi kulaklarından çocukların
uyku bastı gözleri
gözler direndi
yenik düştü bahara
düşlerinden de kayıp gitti sonunda
bir kar topu öyküsü
yerini bıraktığı sıcak yazlara


bir kıştı
sudan beyaz
cehennemden sıcak
mutlandırmayan kimi
ancak yaşayanı bilir
ölümün donuk yüzü
kimi
dünyanın bir yerinde
kimi
öbür yerindeydi asılı kalıp resimlerinde kayılamayan
kardan iri
yağmurdan sıcak
tepelerinden düşlerine dalan
hazırlıksız
öyküsüz
zorbaca konaklayan

kiminin intikamı
servet avıydı kimilerinin
ve onlarında çocukları vardı
daha müşküldü belki
belki
daha kıymetliydi
biliyorlardı işlerini
haramiden harami
demokrasi havarileri
milyonlardan alıp
birilerine yedirmeyi
karartıp yaşamları
kara kara yer yesin onları
biner
onbiner
dolar dağları
petrol çölleriydi hevesleri

giremezdi
düşlere savaş
giremezdi
kayılamazdı düşten kaydıraklara
giremezdi
uyanmadan daha gecenin hangi vakti
giremezdi
düş çocuklarının düşlerine
giriverdi sinsice içeriye
kapıdaki gerçek savaş

yaktı
yıktı
kül eyledi
gitmedi gözlerinden kulaklarından bedenlerinden
yerleşip pis kokulu
yerleşip kara kızıl
el alemin ülkesine toprağına evine
feryatlar
acılar
beddualar
göklere erdiler
yenik düşmedi savaş
ne bahara
ne yaza
ve yaz döndü güze
gitmedi

e-medeniyet
gönlün boş
kalbin kuru
gören gözün kör olsun
utanmazsın değil mi

tanırsınız
ağızlar büzüldü
sonra açıldılar
ve hesabına gelen bir şeyler dedi
ama
......
bir kısım çocuklara
bir daha bahar
gelmedi

26 ŞUBAT 2003 İSTANBUL