3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1036
Okunma
bu şehre sessizlik çökeli beri
kayboluyorum
kendi yağmurlarında
gözlerimin
bilmiyorum neden
siyah beyaz bütün fotoğraflar
yitirilmiş renkleriyle sevdanın
yorgun bir gölgeyim
yangınlar büyütürken meydanlarında bu şehrin
soluksuz düşerken kanatları
kuşların suskunluğuyla
içimde paramparça bir gökyüzünü saklıyorum
bilmiyorum neden...
bilmiyorum neden
solgun bir menekşeye soruyorum
ayak izlerini düşlerin
her dileğin bir yıldızı olduğu
her mevsimin adın olduğu zamanları
ve her şarkıyı sana tuttuğumu
bilmiyorum neden
birdenbire devriliyor gökyüzü
bir boşluğun altında kalıyorum
bilmiyorum neden
ölüyor şiirlerim
birer birer...
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
5.0
100% (13)