devriliyor geceler gibi mazi birer birer üstüme
canım acıyor yılların vebali yanıyor gözlerimde
dilimde cam kırıklarından kesikler kanıyor
tutuldu şiirimlerimin hecesinde gün
hiç sabaha uyanmamış bir kabus gibi yaşanmış harabe bir ömür

yüzümde sahte gülüşler devşirme bir rolü oynuyorum an itibariyle
zaman mı suçlu yoksa kişiliği satılmış insanlık mı?

yoksulum şimdi sevgilere aç ıstırap soluyor nefesim
nefretim sahte bakışlarının altında göğsümü gere gere dinlenişimin rengidir

yemyeşil yamaçlardı gözlerine baktığımda gördüğüm resim
şimdi bir yangının ortasında tutuklu kalmış esaret altında yüreğim

ölmedim hala ama bil ki bir mezardır şimdi bana vaad ettiğin özünden benliğinden var ettiğin cennet
lanet okurdu dudaklarım bilmeseydi ilahi adaleti
dudaklarımdan semaya gönderiyorum bakir duygularla bin bir dua
alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste

evet mazlumdum beyaz bir üveyik gibi tutulduğum gün tuzağına
okşar gibi yapıp tüylerimi yoldun acımasızca
sormadım benden çaldığın yılların hesabını
hem almadım alamadım eller gibi sevginden muradımı

bırak yokluğuna ağlayayım varlığınla çektiğim acı kâr kalsın yanıma
çok görme bu kadarcık tasarrufu da yılların hukuku var ne de olsa aramızda

bir rüyaydı sanki zaman çalarken yıllarımı haberli habersiz uyansam bir türlü uyanmasam kabus