7
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
2675
Okunma
ruhumun dehlizlerinde yitiyorum şimdi
her düş bir muamma bana
ve her hayal idama sürükllerken beni sessizce
oysa..
gözlerinin rengine havalanırdı ak güvercinlerim
gece yakamozlarını usulca işlerken yüzüne
bel ki ben...
gögsüne sığınmak isteyen yurtsuz bir serceydim
sen hırçın bir denize dalıpta giderken
bilir misin?
o ilk günden beridir
sevmiş sevmiştim seni ben
ve sen denizi seyre dalardım yar derin derin
ben yeni hasretleri biriktirirken yırtık ceplerime
ki hüsranım ürkek bir çocuk kadar telaşlıydı
keskin bir tırpanda parçalanırken bütün düşler
ve omuzlarımda her gün bir başka hasreti ağırlardım
sürgün yemiş karanfilleri sen diye koklarken
ki her doğan gün bir başka ayrılık taşırdı ellerime
alaturka şarkılarda ben kendimi kaybederken
ama hiç saymadım ki...
bu benim sende kaçıncı bitmelerim bilmem ki böylece
şimdi
toplasam bakışlarını iliştirsem yüreğimin içine
ve sürgün etsem çümlelerimi sessizliğinin göğsüne
hüzünlü bir bulut gelipte misafir olurken pençereme
sen düşersin gözlerimden ben yiterim yine sende
ve yanar yüreğim
gözlerinin beni vurduğu o yerde
bir beden düşerken yerlere
hoyrat bir rüzgar kokunu sıyırır tenimden
oysa ki son bir defa sarılmak isterdim
ve ısınmak nefesinde öylece
ay/su
5.0
100% (12)
Cevap Yaz