Yar…
Hiç ummadığım
Ve unutamadığım an
Sessizliğin derinliklerinden akan
Zamanda halini anlamamam
Serkeşliğimin avuntularıyla ve korkuların
Umutlarıyla seni asla anlayamamam

Gül kendi
İkliminde ulviyete açılır
Bülbül hilkatin bulvarlarında
Şakıyarak anlayana umut dağıtır
Yaprak çaresiz bir gün dalı bırakır
Ve ağaç hazan içinde zamanı sana anlatır

Korkma
Umutlarını buhranla budama
Dirliğin sermayesizde gizlenen birliği
İradeyi tercihinle boğma
Hamaset içinde soluma ve sıra dışı
Kalıplar içinde aklını prangaya asla vurma

Kul hakka
Değil de nefsine amade ise
Zanlar içinde kaybolan badirede
Çürüyen anlamsız bir nefesse
Aşk nefsi ve zevki tenlerin solgunluğunda
Ömür içinde biran murakabe edilirse

Kalbin sayfaları
Dürülerek fersizleşirse
Ruh keldi insicamında takatsizleşerek
Sefihliğe terk edilirse
İnsan, manasıyla anlam kazanan can,
Beşer hüviyetine mahkûm olan çaresizdir

Hürriyet,
Sekilerliğin bariz zaafıdır
Ne kadar varlık ise bir o kadarda
Hesapsız zaman hasımdır
Kul ikliminde insan farklıdır, ahir için saklanan
Muazzamdır lakin kim farkındadır

Selviler
Kömürleşirken ati sunuyorlar
Sağanaklar toprağı bulurken
Bilmem ki kime ne anlatıyorlar
Cesetler aleni olarak teşhir edilirken
Nazar eden can, ancak vah çekilen o zaman

Kime neyin
Kefaletini tevdi ediyor
Yasalar insan kimliğinde yozlaşmalara
Fevkalade kapımı aralıyor
Entrikalar kime nasıl kimlik unsurundaki
Hakikatleri anlatarak maslahatlar sunuyor

Devlet içinde
Var edilen hiddet
Ürpertiler içinde deşifre edilirken
Aydın kimliği çok acizleşiyor
Hükümran kuvvetler alışıla gelen teranelerini
Cahilliğin sayfalarında kayıt düşüyor

Öze dönüş
Gönül için şarttır
Ölüm mutlaka şafaklar için
Hicrani çırpınışların açmazlarıdır
Hak ne için vardır ve hakikat kim için
Anlamlı olan fevkalade seviyeli bir felahtır

Mustafa Cilasun