Daha kaç bahar süründürür,
Yalnızlığımın ardındaki bu vefa.
Arsızlığın kollarında aradığın nedir?
Yoklamak gerek geçmişin ömrünü,
Sevgiyi gül dalında besleyip,
Gönül bahçesinde büyütenler,
Bu topraklar uğruna
Boşunamı verildi nice canlar...

Bizimdi,bizim saltanatlı ecdatımız,
Yürüdüğün toprakta,evladını bırakıp,
Uyanmasını bilmiyorsan,
Karışma uyananlar bizim evladımız,
Onlar ölmek için Hesap aramadılar.
Bu topraklar uğruna,
Daha çok var harcanacak sevdalılar...

Sen hangi yüzle diyeceksin bendeki vefa,
Hüzünlü yüreyimi ağlatacak kadar küfre bulaşırsın,
İmandan düşenleri alnından öpen rahip,
Çarmıha gerilen kaç İsaya yol verir,
Karanlığın bağrında,İman çocuğunu büyüten YUSUF,
Çağımıza gönder evlatlarını,
Utansınlar Ati-yi karanlık görüp azmi bırakanlar...

Utanmalıyız dört yanımızı kuşatan iffetsizlikden,
Gecelerin haykırışında onunla ölümü arzuluyorum.
Güneşin dürülüp cehennemde beni beklemesinden,
Her gün geceyi giyinmekden korkuyorum.
Etlerimizi geçip,ruhumuzu kemirdiler,
Kalk geçmişden uyan Ey İbrahim oğulları,
Ayaklansın Süleymanın emrindeki cinler...

İnerse gökden melekler,ağlaşacak yer bulamasın,
Hani sözümüz vardı doğmadan evvel Allaha,
Sonu ölümle kapanan kapı,dirilişin aynası yalan mı?
Bize inançsızlık damgasını akılsızlar vurmasın,
Şerefiyle taşıyacak toprak Şühadenin kanını,
Çiynetmez bu nesil,çiynetmemişdir Vatanını,
Çiynetirmi toprak senin uğrunda sende yatanlar...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 31.08.2013