2
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1032
Okunma

yalnızlığa uçuran
kanatlar takındık seninle
önce uçtuk yerle bir,
dibinin dibinde
sonra şakağa dolunca vurgun,
yıldızları saydık
soğuk gecenin ellerinde
gözleri ıssızlık doluşan
kalyonlar taşıdık,
kanyonlar
kalabalığa çökerken
kanadı aşktan hasarlı o kuş,
yalnızlık kolyesiyle büyüdü
ceketinin biz/siz cebinde
göremedin,
ÇOK Y A Z I K OLDUK!
bak yalnızlığın anası,
nârtopu gibi
doğdu üstümüze...
Gülşen Mavi