İsyanımın dilindeki söven küfürbaz gibi
Ben beni bulamayan kayıp bir oyuncağım
Ellerinde büyüyorum uzaklardaki aşkın
Gözlerime sarıyorum solgun nergislerini



Gökyüzü mavi kelebek uçuyor saçlarımda
Duruyorum, meçhul ömrün daha çok başlarında
Ayaklarım gitmiyor, küstüğü ne çok yol var
Yollarımı kesiyor anı yüklü kamyonlar



Kalbimin üzerinde tonların ağırlığı
Ruhumun kaybettiği umudu bulmalıyım
Çekmeliyim içime derin bir nefes, Onu
Gökyüzü mavi kelebek ona dokunmalıyım




Renklerin az öteye ittiği mavi, benim
Benim tüm mavilerle sevişen çılgın yürek
Gözlerime sevdanın resmini çizmiş hayat
Kaşlarım anlatıyor çektiğim herşeyi, bak !




Yanaklarıma gamzeler gülmem için verilmiş
Güldüğünde çiçek olup açılırsın denilmiş
Şimdi ölü gamzeler saklanır yanaklarda
Bunun feryatlarını dinlersin dudaklarda




Gökyüzü mavi kelebek kolları gökkuşağı
Renkleriyle sever seni, ton ton mavileriyle
Gözlerinden yaş akar, ayrılığın sancısı
Avucundaki zamanın gitmeye kıpırtısı




Kanatlarından tutar, kaderdir faniliğin
Yirmi dört saat sonra silinir maviliğin
Üzülme kalmayacak bu dünyada tek bir can
Gönüllerin toprağında, mezarın olur senin..