Yalanla geldin bana, yalanla döneceksin
Vuslatın ateşiyle, yanmadan söneceksin
Elimle oturttuğum aşkın kutsal tahtından
Günün birinde kendin yavaşça ineceksin

Ben eski günlerimi, özlüyorum sadece
Hakiki bir sevgiyle sadakat vardı önce
İnan diyorlar bana; ama kime ve nasıl?
İnsanların siması, gündüz içiyse gece

Ruhum güvercin gibi yalnızlık çatısında
Gazap kuşları gördü ömrümün batısında
Kırık kanatlarımla, beni terk ettiğin gün
Gözümü oydular bak, akşamın altısında

İnan deme bir daha, inanamam bir kula
Kadın, gönlünü satar biraz parayla çula
Dinle! Gülün dikeni batar ele bahçıvan
İstersen onu sabah akşam kevserle sula

Her şeyin sırrına ben, ermiş gibi âgâhım
Semadaki Leyla’ya, açık bâb-ı dergâhım
Seni de kovuyorum gönlümün eşiğinden
Kalbimin kıblesidir, manevî güzergâhım

S / ÂYE (22:05) 26 Ağustos 2013 / Eskişehir