Ne kadar güzel tadı, yadı var hasretinin!
Rengi menekşe moru, vuslat beşaretinin
Gönlüm, garip Yusuf’u sevda esaretinin
Aşkın kör kuyusuna düştü çıkarma onu

Özlemek; ama seni özlemek, daha güzel
Gül rengi göz yaşlarım sadece sana özel
Kirpiğimde katreler kızılcıktır matmazel
Dudakların değmesin, çıkar kırmızı tonu

Yalnız ruhuma sırdaş, Leyla’yla adaş oldun
Mutluluktan ağlayan gözlerimde yaş oldun
Kalbimde bazen barış, bazen de savaş oldun
Canım sana kurbandır, bulsa da bir milyonu

Dünyada senden çok şey istemiyor bu bülbül
Her şeb benimle ağla! Her sabah benimle gül!
Bir tebessümün, bana, en, en muhteşem ödül!
Neyleyim busen varken, altından madalyonu

Yine gönlüm konuştu, yine kalemim coştu
Aşktan evvel bu âlem çöl misâli bomboştu
Bir serabın peşinde, gönlüm yıllarca koştu
Yare »kavuşmak« olsun bari bu aşkın sonu

S / ÂYE (14:58) 25 Temmuz 2013 / İnönü / Eskişehir

Kelimeler:
Beşaret: Müjde
Şeb: Gece