Şimdi Gecenin Bir Yarısı

Ben Yine Hüznün En Derinlerindeyim

Umutlarım Bitap Düşmüş, Bigâne

Hayallerime Tipi Vuruyor

Sensizliğim de Buza Kesiyorum.

Düşüncelerim Çıldırmış

Doludizgin Bir Vahşi At Sürüsü Adeta

Üzerimden Silindir Gibi Ezip Geçtikçe

Toynakları Beynimi Paramparça Ediyorlar;

Yüreğimde İse Anaforlar Durağansız

En Koyu Çığlığından İsyanlar

Adeta Kanımı, İliğimi Kurutuyorlar.





Bir Burukluk Var İçimde,

İkisi de Birbirine Hasret Vuslatı Bekleyen

İçimde Ağlayan İki Kız Çocuğu Var?

Ve Tüm Hayat Yangınlarımın İsi Sinmiş Çocukluğuma

Haykırması Durmak Bilmeyen Çığlık Çığlığa





Bulutları Yırtmak Hınç İle

Acımı Ayırıcı Denizlere Kusmak

Ve Sana Gelen,"Biz"e Giden Yolları Kapatmış

Duvar Dağlar, Çınarlar Devirmek Gölgelerimden

Yüreğimi Okyanus Yüreğine Bırakıp Ardından

Ne kadar Çok... Sen

Ne Kadar Çok... Biz

Ah Bilsen Ne Çok

Ya Seninle Var Ya da Sensiz Yok Olmak İstiyorum...





Bir O yana Bir Bu Yanayım

Aynı Fasih Dairede Öyle Panik Oluyorum ki

Sözün de Duramayıp Gelmezsen Diye Düşününce

Elim Yüzüm Kan Revan İçerisinde Kalıyor

Camları Kırıp, Duvarlara Çarptıkça Kahrımı





Sonra Yorgun Ömrüm Nefessiz Kalıyor

Yoruluyorum, Soluklar Yoruluyor, Umutlar Yoruluyor

Canımdan Can Söküp Almayı Kâr Saymış Gibi Gün

Batıyor karanlık Sensizliğimden Kapkaranlık Sensizliğe

Yine Karanlıklar Bürüyor Her Yanımı

Her Gün Olduğu Gibi...

Ve Gölgemden Önce Gövdem Düşüyor Bir Kar Tanesine

Yine Sensiz, Yine Sen Hırsızı Giden Bir Günde

Alev Alev, Kızıl Korda Erircesine





Yoksa Sen Gelmeyecek misin?




Gelmeyeceksen,

Hazan da Zemheri Tellalı Ömrüme

Baharın Gelmesini Dileyen Sözden Bana ne!

Kır Çiçeklerinden Envai Renk Güller den

Kuşların, Vuslatın Terindeyken Âşıklara Öteceklerinden

Kelebeklerin Kozalarından Çıkıp

Rengârenk Kanatları İle Mutluluk Saçacaklarından

Doğacak Güneşler den Bana Ne?

İlkbahar Sonbahar

Kara Kış Sıcak Yaz

Karanlık Gece Aydınlık Gün den

Bana Ne?





Olmazsan Sensiz,

Olmazsan Bensiz

Olmazsan

Ruhu Bile Çarmıhta Bedensizim

Çünkü Hiç Yaşanmamış Zamanları

"Biz" Olmakla Doğan Canlarımızı

Emaneti Sende Yarınları

O özlem Dolu, şefkat Dolu Kucağında

Sevgi İle Sen Yaşatıp Sen Büyütecektin

Ve

Olmazsan An Yok Saat yok, Gün Yok!

Aşk, Acısı İle Hep Yaşasa da

Nefes Almak Haram Mutluluk Yok!

Çünkü Yeni Doğacak Azra Bir Baharı,

Gözlerinde Işıl Işıl O ‘Mavi’ yi Sen Getirecektin.





Sanki Bir Bulut Çökmüş Ufkumuza.

Bir Bulut ki, Ağırlığı Yağmur Değil,

Acı, Hüzün, Gözyaşı Yüklü

Şimdi Daha Fazla Sensiz Özlemlerdeyim.

Sensiz Bilmecelerde

Sensiz Kederlerde

Sensiz Delirmelerde

Şimdi Daha Çok Yangınlardayım,

Nerdesin?





Gözlerinde Okyanuslar Kuruttuğum Ömrüm

Beni Senden Çok Kıskanan Kara Toprağın

Bedenimi Sabırsızlıkla Bekleyip Özlediği Gibi

Çöl Bağrımda Cennete Kapılar Açtığın Yüreğim

Her Şeyimin Her Şeyi, Seni Özlüyorum,

Nerdesin?


Toprağa Karışıp Külüm Savrulmadan

Beklediğim Gecelerime Bir Güneş Gibi

Yoksa Dünyanın İhanet Eden Kahpe Yüzüne

Kader Deyip Gelmeyecek misin?